روحانی در جلسه ستاد اقتصادی دولت: 

کوتاهی در برابر افزایش قیمت‌ها را نمی پذیریم

2

 

مجوز افزایش قیمت 20درصدی لوازم خانگی صادر شد:

رایزنی با تولیدکنندگان برای تامین سبد اقلام ضروری اقشار هدف

3

 

 

خودکشی آخرین و سخت‌ترین تصمیم است. برخی این تصمیم را می‌گیرند چون دیگر تاب و توان تحمل مشکلات زندگی‌شان را ندارند.

تصور کنید شما نان‌آور یک خانواده هستید. مرد یا زن تفاوتی ندارد. کار می‌کنید تا خرج زندگی‌تان را در بیاورید. صبح تا شب جان می‌کنید تا بچه‌هایتان گرسنه سر به بالین نگذارند.

کار می‌کنید اما خبری از حقوق نیست. کار می‌کنید اما تورم و گرانی سفره شما را کوچک و کوچک‌تر می‌کند. می‌دوید اما به هدف نمی‌رسید.

دلار 18 هزار تومان می‌شود و بار این گرانی کمر شما را خم می‌کند و یا بهتر بگویم می‌شکند و این کمر شکسته دیگر راست نمی‌شود و تا وقتی جان در بدن است باید خمیده راه رفت.

نان، شرمندگی و خودکشی

بچه‌ها، معنای تحریم، گرانی و تورم را نمی‌دانند. نمی‌دانند کاری کنی ولی حقوق نگیری یعنی چه؟ نمی‌دانند آخر ماه منتظر پیامک بانک می‌مانی اما خبری نمی‌شود یعنی چه؟ نمی‌دانند شب‌ها با خواب قرض، وام و خرج فردا می‌خوابی یعنی چه؟

آنها خواسته‌ها خود را دارند و دوست دارند مثل پدرهای آگهی‌ها یا سریال‌های تلویزیون همه چیز را برای آنها برآورده کنند. پدر اگر نتواند خواسته‌های آنها را برآورده کند، می‌شود پدر یا مادر بد. پدر و مادری که عرضه خریدن یک چیپس یا پفک را ندارد.

بچه‌ها نمی‌دانند اما واقعا پدر و مادر نمی‌توانند یک پفک 5 هزار تومانی بخرند. سه ماه یا چهار ماه حقوق نگرفتن یعنی تمام شدن همه پول پس‌انداز یا پول‌هایی که از فک و فامیل قرض گرفته شده بود.

هر وقت از کار به خانه می‌آیند، شرمنده هستند. شرمندگی هر روزه، بختک می‌شود روی گلو و راه نفس را می‌بندد. هر روز سراب دیدن، توان آدم را می‌گیرد. هر روز وعده شنیدن، آدم را غمگین می‌کند.

دیدن بچه‌هایی که هر شب با لقمه نانی می‌خوابند، جان را به لب می‌رساند و کاری می‌کند که سرپرست خانواده تصمیم می‌گیرد حداقل شرمنده بچه‌های‌اش نشود. حداقل هر روز چشم‌اش به چشم آنها نیفتد. شرمندگی بد دردی است بد.

خود را حلق آویز می‌کند تا شاید کسی به فکر بیفتد. شاید کسی به یادش بیفتد که هستند افرادی که به نان شب‌شان محتاج هستند. نمی‌دانم کارفرمایی که بنز سوار می‌شود و از کولر خنک آن لذت می‌برد، چگونه می‌تواند چشم خود را بر سختی‌های زندگی مردم ببندد؟

او با خود فکر نمی‌کند که یک خانواده 5 نفره بدون حقوق چگونه زندگی می‌کند؟ کارفرمایی که حقوق کارگر ندارد باید تمام سرمایه‌ زندگی‌اش را بفروشد تا خرج زندگی کارگرهای‌اش را بدهد نه اینکه خودش در ناز و نعمت زندگی کند و کارگرش زندگی سخت داشته باشد.

خدا هیچ پدر و مادری را شرمنده خانواده خود نکند. خدا هیچ کارفرمایی را بی‌خیال زندگی کارگران خود نکند.

تورم همه ی مردم را در اشکال مختلف بنا به سطح درآمدشان گرفتار کرده است. افزایش فقر و بزهکاری های اجتماعی ناشی از افزایش نرخ تورم است که بسیاری از بخش های اقتصادی و تولید و اشتغال تا معیشت مردم را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین مردم منتظر راهکاری از سوی دولت یا بانک مرکزی برای کاهش نرخ تورم هستند. رئیس بانک مرکزی با تورم 41 درصدی برای سال 99 نرخ تورم 22 درصدی را عنوان کردند، هر چند همه امیدوار به تحقق این هدف گذاری هستیم اما اینکه دولت در وضعیت کسری بودجه تا چه اندازه مانع انجام این امر مهم توسط بانک مرکزی نمی شود، موضوع گفتگوی ما با کامران ندری اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه امام صادق است که در ادامه آمده است. 

عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه امام صادق گفت : درست است که آقای رئیس جمهور عنوان‌ کردند که به دنبال تامین کسری بودجه دولت از منابع بانک مرکزی نیستند، در ظاهر اینگونه است اما باطن اقدامات خلاف این ادعاست لذا تحقق هدف گذاری ٢٢ درصدی نرخ تورم با عدم استقلال بانک مرکزی دست نیافتنی است. 

***

تحقق هدف گذاری تورم ٢٢ درصدی برای سال ٩٩ توسط بانک مرکزی منوط به چه مولفه هایی است؟ 

اگر واقعا روابط پیدا و پنهان و روابط آشکاری که متاسفانه بخش آشکار آن نحیف، اما بخش پنهان آن وسیع، عمیق و گسترده است، اگر این رابطه پیدا و ناپیدای بین بانک مرکزی و دولت اصلاح شود  بانک مرکزی تا حد زیادی  می‌تواند تورم را کاهش دهد و به نرخ تورم 22 درصدی هدف گذاری شده برسد، اما یک  سری روابط پیچیده و غیر مستقیم و غیرمستقیم یا راه های پر پیچ و خمی وجود دارد که دولت می‌تواند از آن راه ها  مشکل کسری بودجه را از طریق منابع بانک مرکزی تامین کند. اگر راه های مستقیم و غیرمستقیم و روابط پیدا و ناپیدا اصلاح نشود و راه‌های مستقیم و غیرمستقیم بسته نشود، در نهایت دولت به صورت مستقیم یا غیرمستقیم کسری بودجه خود را از محل منابع بانک مرکزی تامین کند، قطعا هدف گذاری نرخ تورم ٢٢ درصدی دست یافتنی نیست. به هر حال دولت در طی چند دهه گذشته  کانال هایی را ایجاد کرده که همه این کانالها به بانک مرکزی ختم می‌شود، بنابراین برای تحقق هدف گذاری تورم ٢٢ درصدی این کانالها باید بسته شود.

اما آقای رئیس جمهور برداشت از منابع بانک مرکزی را برای تامین کسری بودجه دولت رد کردند تحلیل شما از این موضوع چیست؟ 

درست است که رئیس دولت این موضوع را عنوان کرد که ما  کسری بودجه خود را از منابع بانک مرکزی تامین نمی کنیم، بله رئیس جمهور تا به این جای کار درست اشاره کردند، به این معنا که قسمت مستقیم ارتباط دولت و بانک مرکزی برای تامین کسری بودجه مسدود شده است و دولت بر حسب ظاهر از منابع بانک مرکزی استفاده ای نمی کند، اما وقتی دولت از منابع صندوق ذخیره توسعه ملی استفاده می‌کند و صندوق توسعه ملی، ارز قابل دسترسی که در بازار امکان فروش ندارد را برداشت می کند، به این معناست که دولت عملا از منابع بانک مرکزی استفاده کرده است ، گرچه دولت به ظاهر بر این موضوع تاکید دارد که از منابع صندوق توسعه ملی استفاده کردم، اما در اصل از منابع بانک مرکزی برداشت  می کند. یا اینکه فرض کنید دولت وقتی از منابع بانک‌ها استفاده می کند و بانک ها کسری می آورند و بانک مرکزی از منابع خود کسری بانک ها را تامین می کند به این معناست که دولت به صورت غیر مستقیم از منابع بانک مرکزی استفاده می‌کند. 

در صورت دست درازی دولت به منابع بانک مرکزی برای تامین کسری بودجه خود پس تحقق کاهش تورم تا ٢٢ درصد ممکن نیست؟ 

اگر این راهها بسته نشود و جلوی مسیر های متعددی که دولت را به بانک مرکزی وصل می کنند گرفته نشود، رسیدن به هدف کاهش تورم ٢٢ درصدی امکان پذیر نیست مگر اینکه رکود بسیار شدیدی در اقتصاد ایجاد شود که  به کاهش نرخ تورم و ۲۲ درصد هدف گذاری شده برسیم. بنابراین برای رسیدن به نرخ تورم میانگین ۲۲ درصدی دو راه پیش روی بانک مرکزی است یا باید رابطه خود را با دولت اصلاح کند که البته باید از مسیرهای تو در توی زیادی بگذرد و اصلاح آن بسیار زمان بر است یا اینکه رکود شدید و بزرگی در اقتصاد اتفاق بیفتد که خود به خود باعث کاهش نرخ تورم شود. 

بدترین سناریوی پیش رو چیست؟ 

بدترین حالت این است که هر دو اتفاق همزمان در اقتصاد رخ بدهد، یعنی هم شاهد تورم بالا باشیم هم شاهد رکود شدید باشیم که متاسفانه در یکی دو سال گذشته روال اقتصاد اینگونه بوده است، در این صورت نه تنها هدف گذاری کاهشی نرخ تورم محقق نمی شود بلکه با افزایش تورم و رکود فشار بیشتری به معیشت مردم وارد می شود که با کاهش اشتغال زایی و افزایش بیکاری و کاهش درآمد مردم این فشار بیشتر احساس خواهد شد.

«محمدعلی کشاورز» هنرمند پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون در ۹۰ سالگی درگذشت.

محمدعلی کشاورز روز یکشنبه ۹ خرداد در بیمارستان آتیه تهران درگذشت. امامبخش از نزدیکان کشاورز با تأیید این خبر به فارس گفت: به زودی جزئیات مراسم تدفین اعلام می‌شود.

زنده یاد کشاورز طی ماه های گذشته به دلیل عارضه کلیوی و بالا رفتن سطح کراتین خون‌ در بیمارستان بستری بود.

محمدعلی کشاورز متولد ۲۶ فروردین ماه ۱۳۰۹ در اصفهان است و یکی از چهره‌های ماندگار، بدون تکرار و بی‌جانشین تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران به شمار می رود.

امسال همزمان با  تولد ۹۰ سالگی کشاورز، جوایز و یادگاری‌های این هنرمند پیشکسوت کشورمان به موزه سینما اهداء شد.

کشاورز ایفای نقش در بیش از ۱۰۰ اثر در ژانرها و مدیوم های مختلف را در کارنامه خود دارد و دهه ۷۰ اوج بازیگری این هنرمند توانا به شمار می رود.کشاورز به دلیل بازی در نقش‌ها و ژانرهای مختلف و همکاری با کارگردانانی چون علی حاتمی، ناصر تقوایی، ابراهیم گلستان، فرخ غفاری، داریوش مهرجویی، بهرام بیضایی و عباس کیارستمی، کارنامه‌ای پربار و متنوع دارد.

در آثار علی حاتمی به ویژه در «هزاردستان» به نقش شعبون استخونی و در «مادر» به نقش محمدابراهیم، به‌خوبی بهره برده شد.

کاهش سود بانکی و رسیدن این نرخ در شرایط تورمی بالای 40 درصدی مسلما تصمیم گیری عجیبی از سوی بانک مرکزی بود چرا که در شرایط تورمی کاهش سود بانکی به مثابه هل دادن سرمایه ها و نقدینگی به سمت بازارهای دلالی و سوداگری است که دامنه تنش های قیمتی را در این بازارها به شدت افزایش می دهد. با آنکه انتظار می رفت نظام بانکی کشور در برابر کاهش نرخ سود بانکی مقاومت‌ بیشتری از خود نشان دهد، اما موافقت نظام بانکی با کاهش نرخ سود بانکی از آن دست تصمیم گیری های عجیب و غریب به شمار می رود که جای تعجب بسیاری دارد که چرا در شرایط تورم کاهش نرخ سود بانکی به ضرر اقتصاد کشور منتهی می شود.

قطعا شرایط اقتصادی کشور پذیرای کاهش نرخ سود بانکی نیست چرا که تورم بالا و کاهش نرخ تورم بازارهای ارز، طلا، خودور و مسکن را دچار شوک ها و تنش های قیمتی می کند که در هفته های اخیر شاهد بخشی از این روند بوده ایم. کاهش نرخ سود بانکی به معنای ضرر و زیان ٢۵درصدی ارزش پول سپرده گذاران است لذا نگرانی از کاهش ارزش پول ملی شتاب خروج سرمایه ها از سیستم بانکی کشور را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر به هم ریختن بازارهایی چون بازار ارز، طلا و مسکن به صورت مستقیم بر روی قیمت بسیاری از کالاها و خدمات تاثیر می گذارد و روند افزایشی قیمت آن ها را تسریع می کند، لذا تصمیم کاهش نرخ سود بانکی در شرایط تورم ۴٠درصدی تصمیم کارشناسی شده ای نبود. به هر حال پر واضح است که یکی از مهم ترین دلایل این مساله که قطعا با فشارهای دولت صورت گرفته است برنامه ریزی برای کاهش نرخ سود بانکی و هدایت سرمایه ها به سمت بازار بورس است. کسری بودجه دولت هم می تواند عامل دیگری در نگاه حمایتی دولت از بازار بورس باشد چرا که دولت پیش از این اهتمام چندانی به حمایت از بورس و مدیریت هدایت سرمایه ها به سمت بازار بورس را نداشت. هر چند دولت برای هدایت سرمایه ها به سمت بازار بورس برنامه ریزی کرده است اما مدیریت ضعیف در این بخش هم موجب نگرانی هایی در مردم شده که نشانه های آن خروج سرمایه ها از سمت این بازار به سمت بازارهای موازی و سنتی مثل طلا و خودرو است. به هر حال آنچه در این بین دیده نمی شود مدیریت درست اقتصاد کشور، برنامه ریزی و سیاست گذاری های علمی و عملی که با ستاندن هیجان از بازارها و نظارت مداوم بتوانند بهترین و جواب داده ترین الگوهای اقتصادی را در اقتصاد کشور پیاده کنند. تا زمانی که مبنای تصمیم گیری های دولت تداوم رفتارهای هیجانی و غیر کارشناسی باشد کاهش نرخ تورم و برچیدن تنش ها و هیجان ها از بازار بسیار غیر ممکن خواهد بود.