توزیع یارانه نقدی، تداوم یک سیاست غلط در دولت سیزدهم
مساله حذف ارز 4200 تومانی که به نگرانی های جامعه در خصوص افزایش نرخ تورم در همه کالاها و کالاهای مشمول دریافت ارز ترجیحی دامن زده، موضوعی است که دولت و مجلس را به جبران تورم ناشی از این موضوع با اعطای یارانه کشانده است. به عبارت دیگر دولت برای جبران تورم ناشی از حذف ارز 4200 تومانی مترصد آن است که یک بار دیگر در دام اشتباه بزرگی چون اعطای یارانه و توزیع یارانه در قالب دیگری بیفتد.
مساله این است که در هیچ اقتصادی و در علم اقتصاد توزیع یارانه به اکثر مردم رد شده و سیاست غلطی است. در تمام این سال ها بخش بزرگی از منابع ملت درقالب  یارانه ۴۵۵۰۰ تومانی بین اکقر مردم جامعه، کسانی که کمترین نیازی به این رقم نداشته اند، توزیع شده است.
۴۵ هزار تومانی که از دولت آقای احمدی نژاد تا کنون به عنوان یارانه به همه مردم با شعار اینکه همه حق برخورداری از درآمدهای حاصل از انرژی را دارند داده شده است با کاهش ارزش پول ملی، امروز توان خرید حتی یک بسته خرما را هم از دست داده است.
این در حالی است که  ۳۲ هزار میلیارد تومان به مناسبت اعطای یارانه هدر داده می شود بدون اینکه رقم 45 هزار تومانی کمترین تاثیری در معیشت و سفره مردم داشته باشد. یک مدیر موفق و سیاست گذار مجرب با تخصیص ۳۲ هزار میلیارد تومان به کسب و کارهای خرد و متوسط وحمایت از بنگاه های کوچک محلی می توانست 32 هزار کسب و کار در کشور راه اندازی کند.
 اگر این سیاست به کار گرفته می شد، با اعطای یک میلیارد تومان به کسب و کارهای کوچک، پنج نفر در یک بنگاه اقتصادی خرد به کار گرفته می شدند. رقمی که از ماحصل ضرب اعطای این یارانه ها به بخش تولید و افزایش میزان اشتغال به دست می آید واقعا حیرت آور است.
 متاسفانه بنا به سیاست گذاری های غلط دولت ها همچنان منابع مهم کشور را برای فرونشاندن هیجان های آنی مردم به دلیل نگرانی از افزایش تورم به پایان می برند.در حالی که این منابع می تواند به طور پایدار موجب آرامش اذهان عمومی شود، ضمن اینکه مردم را از گرفتن یارانه از دولت بی نصیب، بلکه باعث پرداخت مالیات از سوی مردم به دولت شود.
امید می رود دولت و مجلس در هر گونه تصمیم بابت اعطای یارانه به مردم و تداوم این مسیر که بازگشتی وجبرانی ندارد تجدید نظر کنند. تداوم اعطای یارانه به مردم در سالهای آتی دولت را با بحران های جدید و جدی تری رو به رومی کند که امکان کاستن از آن به شدت سخت و هزینه های سنگینی به جا می گذارد.