کارشناس بازار کار ومعاون اسبق وزارت تعاون گفت: در گذشته 14 نفر بیمه پردازی داشتیم یک نفر مستمری بگیر و امروز تقریبا  نزدیک به هم شده است، یعنی همان قدری که بیمه پردازی دارید همان قدر هم خروجی دارد، موضوعی خطرناک که برای آن باید تمهیدات مناسبی اندیشیده شود.

به گزارش اخبار صنعت، برآوردها نشان می دهد نزدیک به 70 درصد جمعیت جامعه زیر پوشش 18 صندوق بیمه ای کشور قرار دارند که از آنها نزدیک به 30 درصد تحت پوشش صندوق های بازنشستگی هستند. به گفته مسوولین وزرات تعاون، از این مجموع صندوق ها چهار تا پنج صندوق متکی به بودجه دولتی هستند به طوری که از سال 1393 تا کنون بودجه دولت برای کمک به این صندوق ها از 30 هزار میلیارد تومان به 217 هزار میلیارد تومان افزایش یافته به طوری که خبرها حاکی از وابستگی صندوق ها به دولت است.این خبر نشان دهنده بروز بحرانی در آینده صندوق های بازنشستگی است چرا که مصارف این صندوق ها در حال افزایش و منابع ورودی در حال کاهش است. اخبار صنعت در گفتگو با معاون اسبق وزارت تعاون تحلیلی دارد بر چرایی وضعیت حاکم برصندوقهای بازنشستگی.

علی اکبر لبافی کارشناس بازار کار و معاون اسبق وزارت تعاون در گفتگو با اخبار صنعت در خصوص چرایی وضعیت بغرنج صندوق های بازنشستگی و تخلفات صورت گرفته در سال های گذشته گفت: در ایران18 صندوق بازنشستگی وجود دارد که این صندوق ها براین اساس شکل گرفتند که نزدیک به سی سال یا بیشتر بخشی از دستمزد نیروی کار را برای ذخیره سازی و سرمایه گذاری دریافت کنند تا از محل دریافتی از شاغلین در بخش های مختلف اقتصادی سرمایه گذاری کنند تا بعد از بازنشستگی شاغلینی که حق بیمه پرداخته و از کارافتاده اند به آنها برای تامین زندگی و درمان حقوق مکفی پرداخت کنند اما آنچه در حال حاضر باید پاسخ داده شود این است چرا صندوق های بازنشستگی مرتب اعلام می کنند هزینه های ما نه تنها سر به سر نیست بلکه زیان ده شده است؟

وی در این باره افزود: صندوق های بازنشستگی به این دلیل زیان می دهند چرا که در طی چهار دهه گذشته صندوق های بیمه، گران اداره شده اند.تامین اجتماعی نزدیک به 70 هزار نیرو دارد یعنی تعداد زیادی شاغل در این صندوق کار می کنند که رنج حقوق شاغلین این صندوق به دلیل نظام حقوق و دستمزد متفاوتی که تامین اجتماعی با قانون کار و استخدام کشور برای خود تعریف کرده، بالاتر است.

وی در این باره تصریح کرد: تفاوت پرداختی تامین اجتماعی به شاغلین خود بنحوی است که همواره بیشتر از نظام حقوق و دستمزدی است که به همه کارمندان و کارگران وحقوق بگیران داده می شود. با توجه به اینکه این مجموعه بهره وری خاصی نداشته و نتوانسته خدماتی ارزان ارائه کند، لذا کسانی که در این صندوق ها کار می کنند همواره  ذینفع صندوق ها هستند بنابراین دریافتی آنها از صاحبان اصلی صندوق ها بیشتر است. 

علی اکبر لبافی برای جلوگیری از اجحافی که در حق بازنشستگان در تامین اجتماعی نسبت به کارکنان این صندوق صورت می گیرد راهکاری ارائه داد و گفت: یک راهکار این است که در کشور حقوق و دستمزد یکسانی تعریف و تعیین شود به این دلیل که متاسفانه صندوق هایی در کشور وجود دارند که دو برابر یا چند برابر کسانی که ذینفع هستند از آن صندوق دریافتی دارند اعم در سطوح مدیریت و سایر سطوح. یعنی اغلب افرادی در این صندوق ها به شمار می روند که با سقف حقوق و مزایا بازنشست می شوند، لذا نیاز است دولت برای همسان سازی و رفع تبعیض به این موضوع وارد شود تا مانع از دریافتی های بسیار بالای شاغلین این صندوق ها و دریافتی های بسیار پایین بازنشستگان یا صاحبان اصلی این صندوق ها شود.

وی درباره لزوم ورود دولت به این موضوع خاطر نشان کرد: به این دلیل دولت برای همسان سازی در صندوق های بازنشستگی باید جدیت به خرج دهد چرا که افرادی که درون یک نظام بیمه ای کار می کنند نباید از کسانی که بابت حق بیمه سال ها پول پرداخته اند و در حقیقت ذی نفع واقعی هستند دریافتی بیشتری داشته باشند. نکته بعدی برخی از تکالیف دولت به این صندوق هاست در حالی که دولت به صندوق های بازنشستگی تکلیف کرده به برخی پرداختی داشته باشد در حالی که این گروه پرداختی به صندوق های بازنشستگی نداشته اند، ضمن اینکه دولت ها علی رغم تکلیفی که به صندوق های بازنشستگی کرده اند کمک حال صندوق ها نبوده و بدهی خود را به صندوق ها پرداخت نکرده اند. 

لبافی دراین باره تصریح کرد: در واقع بخشی از این صندوق ها، صندوق هایی هستند که در بحث نیروی انسانی و تحمیل نیروی انسانی زیان دیده اند. مثلا یک صندوق بیمه ای نیازمند هزار نیروی کار است اما با تحمیل دولت، سه هزار نفر نیرو در آن صندوق به کار گرفته شده اند، یعنی نیروی تحمیلی به صندوق های بازنشستگی که فاقد کارآیی در این حوزه هستند. با توجه به اینکه دولت منابعی برای حمایت مالی از صندوق های بازنشستگی ندارد صندوق ها به شکلی باید روی پای خودشان بایستند و تولید ثروت کنند. با توجه به اینکه هدف از تاسیس صندوق های بازنشستگی تولید ثروت و حمایت از بازنشستگان بوده اما به دلیل گران اداره شدن صندوق ها این موضوع محقق نشده و همواره فشارهای مختلفی روی صندوق ها بوده و هزینه های جانبی زیادی به صندوق ها تحمیل شده است لذا با افزایش سن و پیر شدن جمعیت و بالا رفتن سن صندوق ها، میزان ورودی صندوق کمتر از خروجی صندوق خواهد بود. 

وی در این باره افزود: کم شدن میزان ورودی منابع مالی به این صندوق ها موضوعی بسیار خطرناک است، با کم شدن منابع ورودی به صندوق های بیمه ای، طبیعتا با پیرشدن صندوقها بیمه پردازی ها بیشتر می شود و کار برای پرداخت مستمری به بازنشستگان سخت می شود. به بیان دیگر در گذشته 14 نفر بیمه پردازی داشتیم یک نفر مستمری بگیر و امروز تقریبا  نزدیک به هم شده است، یعنی همان قدری که بیمه پردازی دارید همان قدر هم خروجی دارد، موضوعی خطرناک که برای آن باید تمهیدات مناسبی اندیشیده شود.