رحمان سعادت-اقتصاددان: در این موضوع شکی نیست که رشد و توسعه اقتصاد ایران از محل تبیین و تحقق شعار سال یعنی رشد و جهش تولید با مشارکت مردم می گذرد، با این حال نمی توان انتظار داشت شعار سال در یکسال اجرا شود اما یک سال زمان کمی برای آماده سازی زیر ساخت های لازم برای تحقق این امر مبارک در اقتصاد کشور نیست.

زمانی شاهد رشد پایدار اقتصادی خواهیم بود که تغییرات ساختاری و اصلاحاتی اساسی را در دستور کار قرار دهیم؛ یعنی ضمن اینکه راهکارهایی برای رشدهای کوتاه مدت باید در دستور کار قرار دهیم و از تجارب پیشین درس بیاموزیم و خطاهای مدیریتی گذشته رادوباره تکرار نکنیم، به سمت اتخاذ تصمیماتی برویم که تغییراتی شگرف در  ساختارهای اقتصادی و تصمیم‌گیری ها بخصوص در راستای تولید و مشارکت بیشتر مردم درامر تولید ایجاد می کند.

بی شک نباید صرفا به اقدامات ضربتی کوتاه مدت که اثر ماندگاری در اقتصاد ندارند دل بست، بلکه نوع نگاه ما باید ناظر بر اقتصادی پویا باشد که در بلند مدت آثار آن بسیار مشهود و ملموس است.

آنچه در این موضوع حائز اهمیت است برنامه محور عمل کردن برای رشد و جهش اقتصادی و رشد تولید با مشارکت مردم است، به این معنا که باید مردم را برای مشارکت در امر تولید و سرمایه گذاری در بخش تولید مورد تشویق و حمایت قرار دهیم تا میل به سرمایه گذاری در فعالیت های مولد آنها را از ورود به بازارهای دلالی و سوداگری که اقتصاد را تخریب می کند کاهش بیابد.

این موضوع محقق نمی شود مگر اینکه در سطح کلان سیاست گذاری ها به نفع تولید و مشارکت مردم در امر تولید تغییر کند یعنی باید ساز و کارهایی برای بهبود بازار کار اتخاذ شود ضمن اینکه سیاستهای پولی و بانکی، سیاست‌های مالیاتی تأمین اجتماعی، توسعه صادرات و تجارت، قضایی و حقوقی، دیپلماسی اقتصادی همه و همه در راستای حمایت از فعالیت های مولد آن هم فعالیت های مولد واقعی باشد نه زیر چتر دولت که ممکن است به دریافت ارز دولتی یا دریافت رانت هایی دلخوش کرده باشند.

بی تردید هیچ شعاری به اندازه شعار رشد و جهش تولید با مشارکت مردم برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور نمی تواند خوب باشد، چرا که  بنیان و پایه اصلی رشد و قدرت کشور به شمار می رود. در صورتی که رشد و توسعه اقتصاد مساله اول و اصلی کشور باشد بی شک در سایر زمینه ها نیز قدرت کشور افزایش می یابد و موانع بسیار بزرگی بر سر راه تهدیدات دشمن گذاشته می شود.

مسوولان و دست اندرکاران اقتصادی باید به این موضوع واقف شوند که اولین و آخرین راه برون رفت از شرایط فعلی کشور حمایت همه جانبه از امر تولید است. اگراین موضوع در دستور کار همه مسوولین قرار بگیرد و توسعه اقتصاد با اتکا به بخش مردمی انجام شود بی شک شاهد رشد وتوسعه اقتصاد و افزایش قدرت ملی در سطح بین المللی خواهیم بود.