ادامه از صفحه اول

که مهم‌ترین اعمال بانکی که در واقع منبع اصلی درآمد بانک‌ها است و در اقتصاد کشور نیز نقش موثر دارد، پذیرش سرمایه‌های مردم و ذخیره آنها است؛به طور کلی بانک یک موسسه مالی است که مجوز پذیرش سپرده و اعطای وام را دارد، اما ممکن است خدمات مالی دیگری نیز انجام دهند. بانک‌ها به ذخیره و خلق پول کمک می‌کنند. نقش بانک‌ها انتقال ثروت بین نسلی، واسطه‌گری منابع، واسطه‌گری زمانی، تخصیص بهینه منابع و تسهیل انتقال منابع است و بانک‌ها بر اقتصاد کشور اثر بسزایی دارند.هدف اصلی بانکداری تسهیل حرکت پول و اعتبار است. بانک‌ها خدمات مالی ضروری از جمله پذیرش سپرده، اعطای وام و تسهیل معاملات را به افراد، مشاغل و دولت‌ها ارائه و از فعالیت‌ها و رشد اقتصادی کشور حمایت می‌کنند. سیستم بانکی امروزه شاهد بزرگترین تحول در چند دهه گذشته بوده است. با ظهور بانکداری دیجیتال، نئوبانک‌ها، ارزهای دیجیتال و موارد دیگر، دنیای مالی در خط مقدم تغییرات قرار گرفته است.مطالعهٔ ادبیات موجود در این زمینه و تجربهٔ کشورهای مختلف، نشان می‌دهد عوامل تعیین‌کنندهٔ نرخ سود سپرده‌های بانکی در سه دستهٔ کلی طبقه‌بندی می‌شوند که عبارت‌اند از عوامل کلان اقتصادی، ویژگی‌های بانکی که حساب مشتری نزد آن افتتاح شده است، و در نهایت ویژگی‌های خود حساب بانکی، که هر سه می‌توانند نرخ بهرهٔ سپرده را متأثر سازند. از عوامل کلان اقتصادی که بیشترین اثر را در نرخ بهرهٔ سپرده‌ - اعم از کوتاه‌مدت و بلند‌مدت - دارند، می‌توان به تورم و انتظارات تورمی، نرخ رشد اقتصادی و درآمد سرانه، نرخ بهرهٔ بازار یا نرخ بهرهٔ سیاستی، نرخ تمرکز بازار یا قدرت بازاری، میزان مداخلهٔ دولت در نظام بانکی و سطح استرس بازار سهام اشاره کرد. افزایش تورم و انتظارات تورمی، بالارفتن نرخ بهرهٔ بازار یا نرخ بهرهٔ سیاستی و بالابودن سطح استرس بازار سهام موجب افزایش نرخ سود سپرده‌ها می‌شوند؛ درصورتی‌که شواهد روشنی در مورد اثر نهایی افزایش نرخ رشد اقتصادی و درآمد سرانه، بالابودن نرخ تمرکز بازار یا قدرت بازاری و افزایش میزان مداخلهٔ دولت در نظام بانکی بر نرخ سود سپرده‌ها وجود ندارد و از کشوری به کشور دیگر بنا به سازوکارهای داخلی اقتصاد متفاوت است.علاوه بر عوامل کلان اقتصادی، ویژگی‌های خاص بانکی که حساب در آن افتتاح شده است نیز در نرخ بهرهٔ پرداختی بانک اثرگذار است که مهم‌ترین این ویژگی‌ها را می‌توان تحت عنوان ریسک بانک، اندازهٔ آن، کارایی، ساختار تأمین‌مالی و ملیت اصلی بانک، و داخلی یا خارجی‌بودن آن معرفی کرد. هرچه یک بانک ریسک بیشتری داشته باشد، اندازهٔ آن کوچک‌تر بوده، کارایی بالاتری داشته، و در ساختار تأمین‌مالی خود توانایی کمتری در جذب سپرده‌های دیداری و نه مدت‌دار و تجهیز منابع از این طریق داشته باشد، نرخ‌های بهرهٔ پیشنهادی آن برای سپرده‌گذاری بیشتر خواهد بود. همچنین، به‌نظر می‌رسد بانک‌های خارجی نسبت به بانک‌های داخلی مجبورند برای جذب سپرده‌گذاران، نرخ‌های پیشنهادی خود به سپرده‌های مختلف را بالاتر ببرند.

 

 

 

 

برای چند دقیقه زودتر خود و دیگری را به کشتن ندهیم