توسعه زیرساخت دیجیتال
در دوره انقلاب صنعتی چهارم قرار داریم، براساس برنامه هفتم توسعه، هوشمندسازی نقش بسزایی در مسیر توسعه کشور بازی می کند، توسعه اقتصاد دیجیتال مختص کشورهای توسعهیافته و ثروتمند نیست بلکه با ایجاد فرهنگ آمادگی دیجیتال مداوم و پایدار، هر ملتی در دنیا می تواند مسیر خود را به سمت این مسیر بیابد و اقتصاد دیجیتال خاص خود را بسازد. ساختن اقتصاد دیجیتال با پژوهش آغاز میشود. هر کشوری با چالشها، فرصتها و مسیری که برای دستیابی به این اقتصاد پیش رو دارد، شناخته میشود اما برای دستیابی به این هدف حوزههای کلیدی مطرح میشوند که رسیدن به اقتصاد دیجیتال را هموار میکند؛ مانند اشتغالزایی و کاهش بیکاری؛ خلق مستقیم و غیرمستقیم ثروت؛ بالا بردن استانداردهای زندگی، امنیت و ایمنی ملی؛ آموزش عالی و نیروی کار مهارتدیده جدید؛ پایداری و حفاظت از محیط زیست؛ و جذب سرمایهگذاریهای خارجی. در این میان محققان برای بررسی کشورهای مختلف از نظر موفقیت در اقتصاد دیجیتال به بررسی وضعیت فعلی یک کشور، میزان توسعه زیرساخت دیجیتال آن، نیازهای آموزشی و تربیتی، احتمال ایجاد اهداف واقعبینانه و منافعی میپردازند که یک کشور از رسیدن به آن هدف به دست میآورد.
. دادهها نشان میدهد که کشورهای در حال توسعه با امتیاز شاخص در 50 درصد گروههای سطح درآمد خود، به طور متوسط بین 4 تا 7 درصد رشد اقتصادی سالانه بالاتری در یک دهه گذشته نسبت به کشورهایی داشتهاند که در 50 درصد پایینتر هر گروه قرار گرفتهاند. محققان در این فرایند به زیرساختها و اکوسیستمهای فناوری اطلاعات و شرایط اجتماعی- اقتصادی برمبنای نسبی نگاه میکنند. علاوه بر این، تمام عوامل با توجه به تأثیر آنها بر یکدیگر مورد ارزیابی قرار میگیرند. اگر کسب و کارها میخواهند در راه تحول دیجیتال گام بردارند، باید از ابتدا تفکر و نگاهشان به این مقوله تغییر کند؛ نگاه سازمانی هم در این زمینه مطرح است. همچنین فارغ از ابعاد تحول دیجیتال، زیرساخت فناوری اطلاعات یکی از پیشرانههای اصلی اقتصاد دیجیتال است و بدون استفاده از زیرساختهای مناسب فناوری نمیتوان در حوزه تحول دیجیتال گام برداشت.
تا به امروز، تعامل انسان و هوش مصنوعی معمولا به دنیای کسب وکار به کسب وکار (B۲B) محدود بوده است؛ اکنون پروژههایی در حال ظهور هستند که ادغام هوش مصنوعی در دنیای کسبوکار به مصرفکننده (B۲C) را به نمایش میگذارند. به عنوان مثال، متاورس با بهرهگیری از فناوریهای مجهز به هوش مصنوعی، تجربیات عادی زندگی واقعی مانند خرید، کار در دفتر و شرکت در فعالیتهای خارج از منزل و ... را بهبود میبخشد.
با توجه به تجربه سایر کشورها و نیز عملکرد قابل توجه بخش اطلاعات و ارتباطات از منظر بهره وری به نظر می رسد پتانسیل توسعه سرمایه گذاری در حوزه هوش مصنوعی در کشور وجود دارد.هوش مصنوعی فرصت مغتنمی است برای کمک به توسعه کاربردهای علوم رفتاری و شناختی در اقتصاد کشور در قالب شکل گیری شتاب دهنده ها و استارت آپ های جدید؛ همچنین هوش مصنوعی فرصتی را ایجاد می کند تا بتوان پیش بینی بهتری از رفتار افراد جامعه در تحولات پیش روی داشت به ویژه در حوزه هایی که با رفتارهای سوداگرایانه مواجه
می باشند.