تعریف حقوقی و تعریف اقتصادی مالیات از جهاتی متفاوت است، به طوری که اقتصاددانان هر نقل و انتقالات پولی را به دولت به عنوان مالیات حساب نمی‌ کنند. از این رو که برخی نقل و انتقالات به بخش دولتی مشابه پرداخت قیمت‌ ها است. به‌ طور مثال می‌ توان به شهریه دانشگاه‌ های عمومی و هزینه‌ های خدمات رفاهی که توسط دولت محلی تهیه شده اشاره کرد. دولت‌ ها همچنین با تحمیل جریمه (مانند جریمه‌ های راهنمایی و رانندگی)، از طریق ایجاد پول و سکه (به عنوان مثال با چاپ پول و ضرب سکه)، از طریق هدایای داوطلبانه (به عنوان مثال، کمک به دانشگاه‌ های دولتی و موزه‌ ها ) وام گرفتن، و همچنین با مصادره ثروت، منابع به دست می‌ آورند.

بیشتر کشورها برای تأمین مالی نیازهای عمومی، مشترک یا توافق شده ملی و کارکردهای دولت، دارای سامانه مالیاتی هستند. برخی کشورها سیستمی با نرخ ثابت مالیات بردرآمد دارند اما بیشتر کشورها سیستم مالیاتی پلکانی با درآمد دارند. اغلب کشورها بر درآمدهای شخصی و همچنین درآمد شرکت‌ها مالیات وضع می‌کنند. علاوه بر این موارد معمولاً در اکثر کشورها مالیات بر دارایی، مالیات بر ارث، مالیات بر املاک، مالیات هدیه، مالیات فروش، مالیات بر درآمد یا تعرفه نیز دریافت می‌شود.

در ایران وضع هرگونه مالیات یا معافیت از آن مستلزم قانون است (اصل 51 قانون اساسی) بنابراین امکان گرفتن مالیات به موجب مقرره وجود ندارد، منظور از قانون در معنای خاص یعنی مصوبات مجلس است.

از نظر اقتصادی، مالیات ثروت را از خانوارها یا کسب و کارها به دولت منتقل می‌کند. این کار هم می‌تواند موجب رشد اقتصادی و رفاه اقتصادی و هم کاهش آن شود. در نتیجه، مالیات موضوعی بسیار مورد بحث است. مالیات برای هر شخصی باید بیست درصد باشد.

ادامه در صفحه 2